‘Heb eens een beetje vertrouwen in me.’ We hebben het vaker gehoord. Vorig jaar om de haverklap, als we informeerden of onze dochter haar huiswerk had gedaan, of ze vooral de exacte vakken wel begreep, of ze genoeg gedaan had voor de proefwerkweek. Altijd was het antwoord ja. En als we haar dan eens moesten overhoren (mijn vrouw bij de talen) of nog eens wat moesten uitleggen (ik bij de exacte vakken, niet echt mijn sterkste kant), bleek dat er nog wel wat kennis en inzicht ontbrak. En dus bleef ze zitten. Ondanks de huiswerkbegeleiding op het eind van het jaar. Wat overigens al een hele strijd was om haar daar te krijgen.
Dit jaar is het erop of eronder. Blijven zitten kan niet meer en zelfs volgend jaar moet ze overgaan. Gelukkig is de huiswerkbegeleiding geen punt van strijd meer. Daarvan heeft ze inmiddels het nut ingezien. De resultaten van so’s zijn tot nu toe stukken beter. Ook is ze een stuk minder gestresst. Want vorig jaar moest ze voorafgaand aan elk proefwerk een enorme inhaalslag maken. Toch slaat bij ons af en toe nog de twijfel toe. Is ze niet te ontspannen, doet ze wel genoeg. En dus informeren we zo nu en dan eens even, heel voorzichtig. ‘Ja, papa … ik weet heus wel … heb eens een beetje vertrouwen …’
Vanochtend had ze wiskunde, vorig jaar een groot struikelblok. Met de vorige bijlesleraar, afgelopen jaar op het laatst nog ingeschakeld, ontbrak de klik. Met de student die via de huiswerkbegeleiding met haar af en toe de exacte vakken bespreekt, lijkt die er wel te zijn. Wij wachten de resultaten gespannen af.
Maar nu had ze ineens met een klasgenootje afgesproken om samen te ontbijten. Bij de bakker vlakbij een broodje halen en alles nog even doornemen. Onze verwachting is dat daar niets van terechtkomt. Maar ruzie op de ochtend voor het proefwerk is ook geen goede voorbereiding. Dus we hebben haar maar laten gaan. Of het slim is? We weten het niet, we moeten er maar op vertrouwen.
Meer dan herkenbaar. Hoe vaak wij niet ‘Jaha!’ horen op de vraag of al het huiswerk af is. En er dan ’s avonds op het allerlaatste moment achterkomen dat dat verslag nog af had gemoeten. We vertrouwen er maar op dat het goed komt.
Een wijze vriend van mij zei vaak: ‘Laat los en heb vertrouwen’. Dat was voordat hij kinderen kreeg. 😉
Als we vorig jaar alles hadden losgelaten, hadden we op zoek gekund naar een andere school
Maar goed dat je dat niet hebt gedaan dan. Hoop dat het goed afloopt met haar wiskundeproefwerk. Persoonlijk zou ik soms wel gedachten los willen laten, beter voor mijn nachtrust…
Oh, hoe herkenbaar. Ik heb een mannetjesversie van jouw dochter. Ik zal duimen voor haar en jou dat er een goed cijfer komt!