Op (zomer)vakantie

Ja, ik ben al bezig met de zomervakantie. Niet omdat ik al verlang naar de zomer (ik ben meer een herfstmens), of dat ik nu meer uitkijk naar vakantie dan anders. Een vakantie met kinderen moet je plannen, heb ik geleerd. The hard way.

Ik dacht dat je met kinderen ook makkelijk op de bonnefooi op vakantie kon. Mijn ouders deden dat toch ook? En ik deed het al jaren. Boekje mee met leuke boerderij-adresjes, dat wel. Dus daar gingen we. Met een kind van 10 maanden tussen alle kampeerzut in onze (enorme) Volvo. Naar Polen.

Toen we daar aankwamen, bleek ongeveer het hele zuidoosten onder water te staan. We belandden in een regio waar mijn boekje alleen een boerderij bovenop een berg wist. En die nacht een verschrikkelijk noodweer de weg wegspoelde.

Volgende dag weer op pad. Dorpje na stadje, weiland na berg: we konden de adresjes in mijn boekje niet vinden, of ze waren vol. Het bordje ‘hotel’ leidde naar een bedrijventerrein, de camping die we vonden stond onder water. Tegen vijven was ik het zat. Kind wilde nu echt niet meer in de auto. We stopten in het eerste dorpje. Ik stapte uit, nam als een Maria mijn Kind op de arm, belde aan: ‘Weet u waar we kunnen overnachten?’ [In mijn beste Pools]

Wat bleek? Een moeder met drie dochters. Vader werkte aan het spoor in Duitsland. Oudste dochter maakte plaats, wij sliepen in haar kamer. Mega-lief. En fantastisch. Maar niet echt de vakantie die we in gedachten hadden. Dus de volgende dag weer op zoek… Tot ook ook manlief het zat was en we in 24 uur naar Frankrijk reden (vier uur slaap in een weghotel, voeden achter de vangrail – heel gezellig). En in la douce France konden we … op zoek naar een camping! ARGH!

Dus nu verzamel ik adresjes van vrienden, familie – iedereen die (met kinderen!) goede ervaringen heeft opgedaan op een leuke plek. En bekijk ik ruim van tevoren of het iets voor ons is, of het nog open is en of ze nog plek hebben. Misschien wel een oudersopvakantie.nl waard!

Reacties

reacties