Onrustig word ik wakker. Heb ik hem nou thuis horen komen? Op mijn klokje zie ik dat het over vieren is. Mijn hart begint sneller te kloppen, hij is toch wel thuis? Voor ik het weet sta ik op de overloop. De kou van de vloer onder mijn voeten trekt door mijn hele lijf.
Uitgaan deed ik niet toen ik bij mijn ouders woonde. Geen zin in de discussies over tijd en over waar en met wie ik uithing. Zodra ik uit huis was, ontdekte ik hoe lang nachten konden duren, hoeveel kroegen er waren, hoe fijn dansen is, hoe vervelend het is te kotsen op een station en hoeveel one-night stands er beschikbaar zijn. Ik ging los. Mijn ouders zullen dit wel vermoed hebben, maar of ze er wakker van hebben gelegen?
Ik wel. Toen onze kinderen klein waren, nam ik mij voor ze niet aan banden te leggen. Voordat ze het huis uit gaan, moeten ze zichzelf kunnen redden. Ook in het uitgaansleven. Deze moeder nam zich voor ze te verzorgen na een kater en ze op te halen als ze de laatste bus gemist hadden.
Dus mogen ze uit. Een beetje aan banden leggen, doe ik natuurlijk wel. Zoon van vijftien mag gewoon niet midden in de nacht thuis komen. Met hem maken we afspraken over tijd en dat zal ik met zijn jongere broertje ook doen. De twee oudsten, inmiddels achttien en twintig lieten we vanaf hun zeventiende los, ze mogen weg wanneer ze willen en krijgen geen eindtijd mee. Vaak gaan ze niet, soms snap ik niets van ze.
Toch zijn het geen kluizenaars; ze spreken af bij vrienden thuis, bezoeken feestjes, belanden wel eens in een kroeg en maken het laat. Zoals nu. De oudste is naar een feestje. Een rilling gaat door me heen. Ik wil weten of hij thuis is en zet een voet op de trap naar zolder. Ik moet gewoon weten of hij in zijn bed ligt. Straks slaapt hij nog niet, bedenk ik me. Straks denkt hij dat ik een overbezorgde moeder ben. Dat wil ik niet, ik draai me om en loop de trap af naar beneden richting schuur.
Zijn fiets staat er!
Opgelucht kruip ik weer onder de dekens. Misschien moeten ze dat ‘los gaan’ toch maar uitstellen totdat ze uit huis zijn! Slaperig overweeg ik de jongste twee op te sluiten tot hun twintigste ofzo. Daar ga ik een nachtje over slapen.