Schreef ik in mijn vorige blog nog dat zoonlief de eerste weken op de middelbare school veel kwijtraakte en vroeg ik om jullie tips? Inmiddels lijkt dit ‘probleem’ zich vanzelf te hebben opgelost!
Eigenlijk ben ik supertrots op onze puber. En niet alleen hierom. Hij doet ons keer op keer verbazen. Nu hij op zijn eigen manier kan leren, is leren weer leuk. En gaat het beter dan op de basisschool werd ingeschat, maar wat wij wel in hem zagen.
Wiebelkont
Op de basisschool stond er in bijna elk rapport: beweeglijk, wiebelkont, snel afgeleid, gedachten dwalen af, werk niet op tijd af, moeite met concentreren. De uitslagen van de citotoetsen door de jaren heen, leken op een golfslagbad. Als absolute klapper in het rapport van groep 7(!): ‘soms lukt concentreren niet, snel afgeleid…hier gaan we de komende tijd aan werken.’ Daar moesten we toen toch wel om lachen.
Concentratie
In een klas van rond de 30 kinderen viel het ook niet altijd mee om geconcentreerd te blijven. Maar wat onze tiener zelf regelmatig zei, werd daardoor ook niet altijd gehoord: het is saai, makkelijk, soms verveel ik mij. Daarnaast: als wij thuis midden in een verhaaltje stopte (terwijl hij ondertussen de handstand probeerde, aan het tekenen was of drumde op de stoel en tafel) kon hij exact navertellen waar het over ging en ook de laatste zin herhalen. En dan heb ik het niet over een verhaaltje dat we voor de tiende keer voorlazen, omdat jonge kinderen herhaling zo leuk vinden.
Afleiden tijdens het leren
Het eerste schooljaar is natuurlijk nog maar net begonnen. De stof is nog niet al te moeilijk, de hoeveelheid wordt langzaam opgebouwd. Maar onze puber kan nu thuis zijn huiswerk maken en leren zoals dit het beste bij hem past. Dat is niet stilzittend achter een bureau met het leerboek voor zijn neus. En zeker geen twee uur achter elkaar.
Ook al wordt afleiding afgeraden en moet dat ook binnen de perken blijven, onze puber blijkt enige afleiding juist nodig te hebben. Anders verveelt ie zich en is het te saai. Dus leert ie op zijn manier. Beetje leren, op en neer lopen, even duikelen op bed, weer wat leren, muziekje aan, muziekje uit, wat leren, trommelen, gamen. Of tijdens het uitlaten van de hond, op skeelers, terwijl ik hem dan help met het leren van Duitse of Engelse woordjes. En het blijkt dat hij een heel goed geheugen heeft.
Gisteren moest ie toch echt voor de de komende toetsweek vast een deel van zijn biologie leren. Dus hij begon (licht zuchtend) dan toch maar met het leren van zijn samenvatting. Tien minuten later stond hij naast mij. ‘Mam, ik ken het hoor!’ Verrast keek ik ‘m aan. Nu al? Yep. En het bleek echt zo te zijn. Ik overhoorde hem en hij bleek 90% te kennen. Na tien minuten.
Digitaal onderwijs
Wat enorm bijdraagt aan zijn inzet en leerprestaties, is het feit dat bij vrijwel alle vakken op school de laptop wordt ingezet als leermiddel. Schrijven is en blijft een noodzakelijke basisvaardigheid. Kreeg hij op de basisschool de opdracht een verhaal te schrijven, dan vond hij de opdracht leuk. Alleen dat handmatig schrijven…Het zorgde ervoor dat hij het plezier in het bedenken en vertellen van een verhaal kwijtraakte. Terwijl er in de klas computers stonden die dan niet werden gebruikt. En het ging de leerkracht hierbij niet om het ‘technisch schrijven’. Aan een puber is het bijna niet meer uit te leggen waarom je àlles met pen zou schrijven, als het ook digitaal kan.
Leren op eigen manier
Inmiddels heeft onze puber ook al een stuk of tien SO’s gemaakt en teruggekregen. Zelf wist ik wel dat onze puber kon leren, maar had verwacht dat ie wat langer nodig zou hebben om zijn draai te vinden. Hij heeft het naar z’n zin. Zijn cijfers zijn bovengemiddeld goed. Dus laat hem (en andere kinderen) maar leren op een manier die bij hem past. Met wat ondersteuning in het plannen. Natuurlijk kan ook blijken dat jouw kind een moeilijke start heeft. Of dat het niveau toch net iets te hoog is. Dat geeft niet. Kijk naar het kind en laat hem/haar zelf uitvinden hoe hij/zij het beste leert. Met een beetje hulp en sturing om dat te ontdekken. En soms is dat op een andere manier dan je zou verwachten.
Hoe leert jouw puber?
Annemarie Gerbrandy en Yvonne Schoolderman, allebei ouder van puberzonen, schrijven op Ouders Onderling om de beurt een blog aan elkaar, waarin zij hun ervaringen, problemen en vragen delen over dagelijkse puberdingen. Yvonne heeft een tiener van 12, die van Annemarie zijn 16 en 14. Zij doen dit niet alleen om elkaar een hart onder de riem te steken, maar voor alle puberouders. Want hoewel geen tiener gelijk is, is de puberfase een uitdaging voor ouder en kind. Lees lekker met ons mee en schrijf je eigen mening, ervaring of vraag in de comments.