Ik kijk graag film, en mijn zoontje ook. Er is echter zoveel troep op tv en in de bioscoop, dat ik graag goede films voor hem uitzoek. Ik merk bovendien dat hij deze films liever ziet dan de ADHD-tekenfilms die continu op tv zijn.
De kinderfilms die ik mijn zoontje (bijna 5) het liefst voorschotel, bevatten geen overmatig geweld en drukte, zien er mooi uit (dus geen in elkaar geflanste digitale prut) en zijn ook voor mij zelf leuk om te zien (dus geen drogerende baby-tv). Hieronder enkele films die wij graag samen kijken.
M = meekijken. Daarmee bedoel ik dat het verhaal wellicht wat te complex is voor kinderen, maar dat je er al samen pratend en uitleggend naar kan kijken. Daarnaast zijn de beelden (en de muziek) zelf al vermaak op zich.
NL = (ook) Nederlands gesproken
1. De reis van Chihiro
2001 / 125 min / M / NL
De reis van Chihiro (beter bekend als Spirited Away) is een van de bekendste en meest geprezen tekenfilms van de Japanse regisseur Hayao Miyazaki. In deze film verliest het meisje Chihiro haar ouders aan een heks die de baas is van een badhuis voor de goden. Alleen door er te gaan werken, kan ze haar ouders redden. De reis van Chihiro is anime, net als bijvoorbeeld de tekenfilms van Dragonball Z. De meeste films van Miyazaki en de bijbehorende Studio Ghibli zijn echter schattig en stralen een heerlijke rust uit. Totaal anders dus dan de wilde, expressieve vechttekenfilms, zoals Dragonball Z.
Andere schattige films van Hayao Miyazaki: My Neighbor Totoro (veruit de meest vertederende tekenfilm ooit), Howl’s Moving Castle en Ponyo.
2. Labyrinth
1986 / 101 min / M
Mijn zoontje en ik houden van films met een hoog fantasiegehalte. Echt mooie kinderspeelfilms op dit gebied zijn helaas dun gezaaid, maar een echte kinderfantasyklassieker is Labyrinth. Hierin speelt David Bowie de goblinkoning (door mijn zoontje de Kibbelingkoning genoemd), die het babybroertje van het meisje Sarah heeft opgesloten in het kasteel. Dat kasteel ligt midden in een enorm toverlabyrint gevuld met vreemde wezens en gevaren. Voor ouders is er veel symboliek en diepgang in te ontdekken.
The Dark Crystal is een andere goede kinderfantasyfilm, eveneens van Jim Henson (regisseur, bekend van Sesamstraat en de Muppets) en Brian Froud (fantasy-illustrator die ook veel invloed heeft gehad op The Lord of the Rings).
3. De Gruffalo
2009 / 27 min / NL
Vooral voor kleinere kinderen is de verfilming van het beroemde prentenboek van Maurice Sendak erg geschikt. Er zit herhaling in, het straalt rust uit, de muziek is mooi en de tekenstijl is (ook voor volwassenen) indrukwekkend. Door de vertelstem blijft het ook de sfeer van een voorleesboek houden.
Het kind van de Gruffalo (het vervolg) en Stap maar op mijn bezemsteel (niet van Sendak, wel dezelfde sfeer) staan samen met De Gruffalo op een verzamel-dvd en zijn beide eveneens prachtig om te zien.
4. The Curse of the Were-rabbit
2005 / 85 min / NL
Wallace en Gromit zijn in de eerste plaats bekend van de gelijknamige klei-animatieserie. De film The Curse of the Were-rabbit is misschien nog wel beter. Hierin zijn Wallace en Gromit konijnenjagers en hebben in deze hoedanigheid veel succes. Hun succes taant echter als het dorp en het jaarlijkse groentefestival wordt geteisterd door een heus weerkonijn. Uiteraard zijn Wallace en Gromit niet te bang om ook achter deze groentevernietiger aan te gaan.
Naast deze grote film, zijn er nog vier korte (en dus voor kleine kinderen geschikte) W&G-films: A Grand Day out (over een rit naar de maan van kaas), The Wrong Trousers, A Close Shave en A Matter of Loaf and Death.
5. WALL-E
2008 / 98 min / NL
Van de Disney-Pixarfilms zijn Shrek en WALL-E mijn favorieten. Shrek is voor kinderen misschien wat ongeschikt, maar WALL-E zeker niet. Een aandoenlijke opruimrobot leeft te midden van troep op de verlaten aarde, totdat er een andere robot met een raket op aarde landt. Deze robot heeft een geheime missie en samen met WALL-E raakt ze in een strijd verwikkeld op het ruimtestation waarin gedegenereerde mensen een lui leventje leiden. Pixarfilms zien er mooi uit, maar wat mij betreft zijn ze af en toe te wild en vaak ook net wat te Amerikaans (eeuwige sidekick, moralistisch en voorspelbaar).
Enkele andere leuke Pixarfilms: Monsters Inc., Finding Nemo en Ratatouille.
6. Als je begrijpt wat ik bedoel
1983 / 84 min / NL
Hoewel extreem dun gezaaid, bestaan er ook enkele goede Nederlandse kinderproducties. Wat betreft tekenfilms is er natuurlijk de klassieker Als je begrijpt wat ik bedoel, gebaseerd op het verhaal ‘De zwelbast’ van Marten Toonder. Het blijft ook in deze tijd nog een mooie tranentrekker met als hoogtepunt Heer Bommel die door de bergen dwaalt en zijn ‘zoontje’ roept: ‘Zwelgje, Zweeeelgje…’. Naast het drama zit er (ook voor de ouders) veel humor in, zoals het middenstandsgemompel van kruidenier Grootgrut.
Officieel geen kinderfilm, maar zeer terecht een Oscarwinnaar is de acht minuten durende, woordeloze tekenfilm van Nederlander Michael Dudok de Wit, Father and Daughter. Deze tekenfilm straalt rust uit en is voor oudere kinderen te begrijpen.
Zelf nog een tip voor een goede kinderfilm waar je ook als ouder van kan genieten? Of wil je misschien waarschuwen naar welke film we vooral niet moeten kijken? We horen het graag!