Liefst 3 keer achtereen hadden wij een gezinsjaarkaart voor de Julianatoren. Ondanks dat ik zelf geen liefhebber van pretparken ben (en iedere attractie spectaculairder dan een oldtimerritje mij al snel de stuipen op het lijf jaagt), maakte ik toch die 3 jaar met plezier regelmatig een tochtje van Hengelo naar Apeldoorn. Onder het motto: als de kinderen plezier hebben, dan heeft papa dat ook.
Voor dit jaar besloten we geen jaarkaart voor de JT (zoals het pretpark in het Koningshuis heet) aan te schaffen. Het park is voornamelijk ingericht op kinderen tot een jaar of 8 en zoon is inmiddels 9. Tijd om ergens anders te gaan kijken, ook vanwege het feit dat de jaarkaarten in 4 jaar tijd behoorlijk in prijs zijn gestegen. Maar toen ik de uitnodiging kreeg om namens OudersOnderling een keer met het hele gezin langs te komen, in ruil voor een reëel blog op dit platform, greep ik die kans uiteraard met beide handen aan.
Bekend terrein
Zo stonden wij op zaterdag 23 april voor de ons vertrouwde toegangspoorten van de Julianatoren. Ik zeg niet voor niets ‘vertrouwd’, want daarin zit voor ons een deel van de kneep waarom we die jaarkaarten 3 keer achtereen aanschaften: zoon is vanwege zijn autisme gebaat bij zo weinig mogelijk onvoorspelbaarheid. Het pretpark in Apeldoorn kent hij inmiddels op zijn duimpje. Zijn zusje trouwens ook – en zij valt nog binnen de doelgroepleeftijd. Ook zij was dolenthousiast dat we net voor onze vakantie toch nog een dagje naar de JT zouden gaan. Ze dacht dat ze de muizen Jul en Julia vorig jaar voor het laatst had gezien.
Bekend terrein …
… dus de Dinotour mag niet ontbreken.
Jul en Julia
Voor de kinderen zijn Jul en Julia – en hun vrienden Meneer Kaasgaaf en mevrouw Suikerspin – één van de redenen om zich te verheugen op een dagje Julianatoren. Ze zijn de mascottes van het park en daarom overal aanwezig. Dansen met Julia, een foto met Jul: niets is vooral voor onze dochter te gek. Ik zelf denk – vooral op snikhete zomerdagen – altijd: arme persoon die in dat muizenpak zit. Maar ik heb nog nooit meegemaakt dat een personeelslid níet vrolijk is. Ook de vele (oudere) vrijwilligers die bij de attracties staan, verdienen een groot compliment. Je kunt echt zien dat ze plezier hebben in hun werk.
Uitstraling van het park
De eerste keer dat wij in het park kwamen, viel ons al op dat het er kleurrijk, schoon en goed onderhouden uitziet. De attracties zijn misschien niet zo spectaculair als in bekendere en grotere parken, maar dat zorgt er juist voor dat de doelgroep zich er volledig thuis voelt. Geen achtbanen die over de kop gaan en dat soort werk.
Bovendien is het park erg compact en overzichtelijk. Voor zoon ook gemakkelijk: na een paar bezoekjes had hij al precies in de smiezen hoe het park in elkaar zat. Weer een stukje stress minder.
De Julianatoren is een compact en overzichtelijk park.
De show
Waar zoon niet zo van is, zijn de shows op het park. De afgelopen jaren stond er bijvoorbeeld een circustent op het parkterrein, waar kindervoorstellingen werden gegeven (Woezel & Pip, bijvoorbeeld, of shows met de hoofdpersonen van het park in de hoofdrol). Hoewel hij theater erg leuk vindt (óók muziektheater), wilde hij die tent het liefst snel weer ontvluchten. Ik vermoed dat het ligt aan de akoestiek. Een tent of een theater, het maakt toch verschil.
Afijn, voorwaarde van onze entree was dat we de nieuwe parkshow zouden bekijken en beoordelen. Het was best even een probleem om hem mee te krijgen, maar uiteindelijk is het gelukt. Voordeel is dat deze show niet in een tent is, maar in een echt theatertje. Dochter genoot volop van het verhaal en zelfs zoon heeft het helemaal uitgekeken. Ik verklap de afloop natuurlijk niet, maar het komt erop neer dat mevrouw Suikerspin is geprikt door een mug. Gevolg: als ze niet als de wiedeweerga naar de jungle gaat om de ‘Wakker-worden-plant’ op te sporen, slaapt ze voor eeuwig. Gelukkig gaan Jul, Julia en meneer Kaasschaaf met haar mee. Ze beleven allerlei (muzikale) avonturen in hun zoektocht naar de plant. Leuk verhaal, dat gezien de reacties van de kinderen in het publiek precies de doelgroep aansprak. Voor dit park dus een prima aanvulling op het gebodene.
Na afloop van de show poseert dochter enthousiast met de hoofdrolspelers.
De voordelen van de Julianatoren
- Een overzichtelijk en compact park
- Het park is goed onderhouden en ziet er schoon uit
- De hoofdrolspelers van het park zijn overal aanwezig (herkenbaarheid voor de kinderen)
- Uiterst vriendelijke medewerkers
- Attracties en shows écht voor de doelgroep (kinderen tot 8, 9 jaar)
- Natuurlijk veel patat, pannenkoeken en ijs. Uiteraard suikerspinnen. Toch staan er ook gezondere dingen op het menu in het park
De nadelen van de Julianatoren
- Alles is gericht op de (jonge) kinderen, voor oudere kinderen is er weinig te beleven. Een nadeel voor gezinnen met jonge kinderen en tieners
- De hoofdrolspelers van het park zijn overal aanwezig, wat soms voor lange rijen zorgt bij fotomomenten
- De muziek in het park krijg je niet zo snel uit je hoofd (Studio 100 is er niets bij)
In ruil voor de verzorgde dag in de Julianatoren heb ik een eerlijk verhaal opgeschreven; maar het is wel onze beleving en het zijn onze criteria. Dit park was voor ons gezin 3 jaar lang een ideaal dagje uit. Maar na 3 jaar hebben we het ook wel gezien, ondanks dat we ook deze dag weer genoten hebben.
Ik ben benieuwd hoe jullie favoriete dagje uit eruit ziet. Laat het hieronder weten.
En dan laat ik jullie nog achter met de foto van de dag. Dochter in, of uit, de bocht.
